Onlangs is een Chris, een studiegenoot van Joost, verhuisd met zijn vrouw JungHwa en hun 2 kinderen. Zij wonennu in een klein dorpje vlakbij Christchurch, waar Chris als huisarts werkt.

Vorige week zijn we ze gaan bezoeken. Met een zeer opgewonden Olivier liepen we over het tarmac naar het vliegtuig in Queenstown, hij stuiterde zo als een stuiterballetje het vliegtuig in. Op de stoel voor hem zat een schattig meisje van zijn leeftijd, waardoor de vlucht nog sneller voorbij was. Christchurch ligt maar 500 km verderop, het is een kwestie van opstijgen, even uit het raampje kijken naar de besneeuwde Mount Cook, en dan alweer landen. Er is geen tijd voor een glaasje drinken.

Voordat we bij Chris en Co op bezoek gingen hebben we eerst de dierentuin van Christchurch bezocht. Geen kooien, maar een flinke gracht en wat draad, dus het zag er allemaal mooi uit. Olivier heeft nog een giraffe gevoerd, maar die kwam toch wel erg dichtbij. Het hoogtepunt was helaas de kinderboerderij met schapen en varkens; die hebben we hier ook! Vooral het voeren van het varken, waarbij je een stuk wortel zo in de geopende mond kon gooien was grappig.

's Avonds een gezellig bezoek bij Chris en JungHwa, waar we ook lekker gegeten hebben. Ze zijn tevreden met hun verhuizing naar Nieuw Zeeland, en wonen gelukkig buiten aardbeving gebied.

De volgende dag gingen we met onze gehuurde auto op terugweg, maar niet voordat we bij de grote Countdown supermarkt een flinke voorraad zuid afrikaanse wijn ingeslagen hadden! onderweg nog een mooie tussenstop bij een oerbos, en 's avonds in Lake Tekapo tussen de bergen buiten in de hotsprings. We wisten niet of we Elise mee het water gingen nemen, maar toen ze het in haar stoeltje aan de kant niet naar de zin had konden we niet anders. Dit tot haar grote tevredenheid, het water van 37-38 graden beviel prima.

De dag erna hebben we ons retourtje Christchurch afgerond, een weekendje weg, met een leuke ontmoeting en veel leuke activiteiten.

Deze week heeft het flink gesneeuw in het Zuidereiland,behalve in Alexandra, want daar scheen de zon. Het vriest 's nachts lekker. Vandaag hebben we met z'n vieren een fietstocht gemaakt. Joost kwam enthousiast met zijn handschoenen aan, terwijl ik juist geen jas aanhad; hij had niet door dat het al 18 graden was! we hebben dan ook lekker buiten gezeten vanmiddag.

Elise is inmiddels toch wat aan het groeien gelukkig; over 3 weken begin ik terug met werken, en ik ben blij dat het toch de goede kant op gaat.

Verder zijn we nog steeds bezig met het proces om NZ resident te worden. We zijn nu ongeveer een jaar bezig. Eerst moesten we wachten tot Elise geboren werd voor we verder konden. Nu bedachten ze daar deze week dat het toch niet voldoende bewezen was dat Joost en ik een echte relatie hebben! Ze hebben al naar ons werk gebeld om dit te controleren, trouwakte telt niet, kinderen ook niet, dus nu hebben we op een aantal mensen een beroep moeten doen voor ondersteuning(waarvoor onze hartelijke dank). Ik vermoed dat ImmigratieNZ ook al onze weblog heeft bekeken als bewijsmateriaal!

Vanuit Alexandra voor iedereen een hartelijke groet,

Joost, Elvira, Olivier en Elise